Όταν ακούς τη λέξη ‘μπαρμπέρικο’, συνήθως σου έρχεται στο μυαλό κάτι καθαρά ανδρικό το οποίο κρύβει μια μεγάλη ιστορία από πίσω του. Αυτό γινόταν γιατί όσο εξελισσόταν το ελληνικό κράτος, τόσο άλλαζε και η μορφή των μπαρμπέρικων ανάλογα με τις τάσεις της μόδας. Τα κουρεία Αποτέλεσαν σημεία ανταλλαγής κοινωνικών και πολιτικών συζητήσεων μεταξύ ανδρών και μια ολόκληρη καθημερινότητα για εκείνους ειδικά τα παλαιότερα χρόνια. Μαζεύονταν εκεί όλοι ώστε να μιλήσουν μεταξύ τους και να συναναστραφούν με τον άλλο. Ήταν μία μορφή ψυχαγωγίας και κοινωνικοποίησης εκείνης την εποχής.

Τη δεκαετία 60′-70′ ξεκινάει να έρχεται στη μόδα το μακρύ μαλλί κάτι το οποίο ήταν ένα πλήγμα για τα κλασικά κουρεία καθώς δεν υπήρχε η απαραίτητη γνώση για τη περιποίηση των συγκεκριμένων μαλλιών. Έτσι έπειτα βλέπουμε μια μετεξέλιξη των μπαρμπέρικων καθώς η μόδα άλλαζε. Έκαναν σιγά σιγά την εμφάνιση τους τα κομμωτήρια και οι πρώτες γυναίκες ως κομμώτριες. Πολλά κλασικά μπαρμπέρικα έκλεισαν καθώς πια είχε αλλάξει τελείως η μόδα στο χώρο της περιποίησης των μαλλιών ενώ αρκετά εξελίχθηκαν και ακολούθησαν τις νέες τάσεις  αλλάζοντας τη φιλοσοφία του χώρου αλλά και του προσωπικού ώστε να ταιριάζει με τα σύγχρονα δεδομένα.

Παρέμειναν μόνο λίγα κλασικά μπαρμπέρικα τα οποία συνέχισαν τον παραδοσιακό τρόπο κουρέματος χωρίς να ακολουθήσουν το δρόμο των κομμωτηρίων. Βέβαια πριν από λίγα χρόνια ξεκίνησαν να επανεμφανίζονται τα μπαρμπέρικα με μια νέα μορφή, νέα κουλτούρα,  συνδυάζοντας μια παλιά και νέα φιλοσοφία στην ανδρική περιποίηση. τα λεγόμενα barber shops σε πολλά σημεία της Αθήνας  & της Ελλάδας φέρνοντας επανάσταση σε σχέση με τα κομμωτήρια.